سوره المجادله آیه 22

لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

نمى‌يابى مردمى را كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند،
ولى با كسانى كه با خدا
و پيامبرش مخالفت مى‌ورزند دوستى كنند،
هر چند آن مخالفان،
پدران يا فرزندان يا برادران و يا قبيله آنها باشند.
خدا بر دلشان رقم ايمان زده
و به روحى از خود ياريشان كرده است
و آنها را به بهشت هايى كه در آن نهرها جارى است درآورد.
در آنجا جاودانه باشند.
خدا از آنها خشنود است
و آنان نيز از خدا خشنودند.
اينان حزب خدايند،
آگاه باش كه حزب خدا رستگارانند.